We leven momenteel in een tijd waarin het voor ondernemers erg lastig wordt gemaakt om te blijven werken. Om eens een licht te werpen op hoe iemand zich in deze tijd beweegt heb ik Rose Jansen uitgenodigd voor een interview. Rose is Psychologe, onderneemster, schrijfster van het boek ‘Het Geheim van Eetbui Vrij Leven’ en werkt al meer dan 12 jaar als coach en trainster.
In dit interview stel ik haar vragen over haar reis in het ondernemerschap, het ondernemen in tijden van Corona, haar podcast en het nieuwe boek wat zij recentelijk heeft uitgebracht. Daarnaast komen onderwerpen als het belang van zelfliefde en jezelf overwinnen aan bod.
Met dit interview willen we graag mensen inspireren, kennis verspreiden en laten zien hoe iemand anders het aanpakt in deze toch wel gekke tijd waarin we zitten. Ik denk dat haar verhaal inspirerend kan zijn en wellicht helpt het jou om nieuwe ideeën te krijgen of een nieuwe aanpak te proberen.
In deze blog heb ik naast de opname het interview samengevat, veel kijk of lees plezier!
Marguerite: En we zijn live! Welkom Rose bij dit interview. Fijn dat je tijd hebt kunnen vrij maken om dit met mij te doen. Laten we beginnen.
Rose: Ik ben de zus van Arthur, een van de oprichters van Websites voor Therapeuten. Wij zijn tegelijkertijd begonnen met het ondernemerschap. Ik meer de psychologische kant en het coachen en hij meer de technische kant met het website bouwen. Ik heb in Engeland Psychologie gestudeerd en toen ik naar Nederland kwam toen kreeg ik geen baan. Continu werd er gezegd, ‘de opleiding die jij hebt gedaan die kennen wij niet’ en ‘van die opleiding weten wij te weinig af’ en ‘je hebt te weinig werkervaring’. Ik was nooit van mijn leven van plan om entrepreneur te worden, dan moet je wel zoveel lef hebben. Maar eigenlijk een beetje vanuit noodzaak ben ik begonnen met wat freelance werk en daarvoor moest ik me inschrijven bij de KVK. Toen dat allemaal eigenlijk heel snel heel goed ging, bedacht ik me dat ik hier meer tijd in moest investeren totdat ik een baan had. Ik ben nooit meer aan het werk gegaan als werknemer en ben nu inmiddels 9 jaar al onderneemster.
Websites voor therapeuten, Arthur en Joas, hebben destijds geholpen met mijn eerste website en ik realiseerde meteen dat, wil ik hier echt van kunnen leven dan moet ik mensen kunnen verwijzen naar mijn website. Puur omdat je anders niet professioneel overkomt, maar ook omdat als mensen wat meer over je willen lezen je natuurlijk niet naar je Facebook pagina gaat verwijzen.
Op dit moment richt ik me op mensen die last hebben van emotie-eten. Ik heb in het begin heel erg veel als business coach gewerkt en mijn bedrijf heette destijds ‘klanten werven vanuit verbinding.’ Dat was toen specifiek gericht op coaches en therapeuten. Ik leerde coaches en therapeuten hoe ze zakelijk succesvol kunnen zijn in hun praktijk.
Ik kreeg vaak feedback van de mensen met: ‘ja maar dat kan jij wel zeggen als businesscoach, maar voor jou is het heel makkelijk want ondernemers zijn bereid om te investeren en particulieren niet, dus voor mij werkt het niet wat jij zegt.’ Zelf heb ik heel veel last gehad van emotie eten en eetbuien, ik heb toen vervolgens een keer tegen mijn groep gezegd: ‘weet je wat, ik ga een voorbeeld post schrijven op Facebook.’ In deze post beschreef ik hoe ik op een dag allemaal snoep ging kopen in een supermarkt om een eetbui te hebben en dat al lopend op weg naar huis op at. Ik bedacht me toen, dit is niet oke! Hier moet ik mee stoppen, waarna ik de zak in de prullenbak had gegooid. Eenmaal thuis werd ik helemaal gek en kon ik alleen nog maar aan dat eten denken. Ik ben toen teruggegaan naar de prullenbak en ik heb langs de weg die zak staan opeten. Dat voelde natuurlijk verschrikkelijk en dat is het verhaal wat ik toen heb gedeeld op Facebook als voorbeeld.
Die post is honderden keren gedeeld en ik kreeg tientallen reacties. Onder de post had ik geschreven, “wil je hier meer over weten schrijf je dan in voor mijn nieuwsbrief”. Binnen een maand hebben 4000 mensen zich ingeschreven. Toen dacht ik, ik kan die mensen nu ook niet laten hangen, ik moet ze helpen! Vervolgens ben ik gaan bloggen, nieuwsbrieven schrijven en workshops geven en ben ik uit eerste instantie vanuit de business coaching begonnen met Eetbuivrij Leven en mijn hoofdbedrijf Lief Zijn Voor Mezelf. Vanuit het delen van mijn eigen ervaring.
Het schrijven van de post was voor mij ook een uitdaging, want ik zeg wel tegen mijn cliënten jullie moeten jezelf bloot geven, maar durf ik dat zelf ook wel door te schrijven over iets waar ik me veel voor heb geschaamd? Ik merkte doordat ik juist uit de ‘voorraadkast’ kwam, dat mensen daar heel veel kracht uit haalden. Ik hoopte hiermee dat mensen die het ook hebben zich meer begrepen voelden.
Dat zijn verschillende dingen. Veel mensen die last hebben van emotie eten hebben het idee dat dat komt omdat ze niet sterk genoeg zijn of geen wilskracht hebben. Er wordt vaak gezegd dat er niet moeilijk over gedaan moet worden en dat het gewoon een kwestie is van nee zeggen. Door het vele onderzoek wat ik heb gedaan en de theorie die ik daarover heb gecreëerd, realiseren mensen zich dat het helemaal niks met wilskracht te maken heeft. Veel mensen hebben juist heel veel wilskracht op andere gebieden in hun leven, ze zijn gemotiveerd om ontzettend hun best te doen op hun werk of bijvoorbeeld thuis én ze hebben last van emotie eten. Dus gebrek aan wilskracht is niet het probleem en als ik mijn volgers dat inzicht kan geven: ‘je bent niet zwak’, dan is dat voor mij al zoiets moois wat ik kan doen. Voor veel mensen veranderd dat hun identiteitsbeleving. Want het is zo pijnlijk om jezelf als zwakkeling te zien. Door hen te laten begrijpen wat de factoren zijn, geeft dat al zoveel verlichting en komen ze dichterbij die zelfliefde die zo belangrijk is.
En natuurlijk alle reacties die ik krijg op bijvoorbeeld mijn boek of mijn podcast waarin men hun eigen succesverhaal deelt is natuurlijk goud waard.
Maar je eigen ervaring delen en jezelf blootgeven is voor heel veel mensen echt heel lastig en spannend. Ik heb zelf onwijs veel therapie gehad en in die sessies heb ik nooit verteld dat ik last heb van eetbuien. Omdat er zo’n lading opzit vinden mensen het lastig om het te delen of om erover te vertellen, zelfs in zulk soort sessies.
Ik heb er lang over nagedacht om een podcast te gaan doen, omdat ik er zelf heel erg van hou om naar podcasts of audioboeken te luisteren. Bijvoorbeeld tijdens het skeeleren, dan ben ik ondertussen ook inspiratie aan het opdoen. Ik hoorde dat veel mensen die in mijn eetbuivrij leven sisterhood lidmaatschap zitten, die veel video’s krijgen, zeiden dat ze het ook heel leuk vinden om de video’s juist af te luisteren terwijl ze dingen aan het doen zijn. Dus voor mij is het luister medium een heel prettig medium. Prettiger dan een video, omdat je niet continu naar een beeld hoeft te staren. Dus zo ben ik erop gekomen om een podcast te starten. De Eetbui Vrij Leven podcast met Rose Jansen en hij is nu live op Spotify, Youtube en Itunes.
Als ik kijk naar wat nou mijn visie is op eetbuien, dan heeft het heel veel te maken met dat we verschillende redenen hebben waarom we eetbuien hebben. Het kan te maken hebben met iets uit je mindset, bijvoorbeeld ‘morgen ga ik op dieet, dus vandaag ga ik nog even afscheid nemen van alles wat ik lekker vind’ of ‘ik heb zo hard gewerkt, dus nu mag het’. Maar het heet natuurlijk niet voor niets emotie eten. We eten onze emoties weg. Het gevoel van ik ben niet goed genoeg, ik voel me alleen of ik heb niet genoeg eigenwaarde zijn onderwerpen in mijn podcast die ik bespreek. Het mooie is dat ik reacties krijg van mensen die hier geen last van hebben. Die opmerken dat het dus eigenlijk helemaal niet over eten gaat, maar het gaat over oke zijn met jezelf. Van jezelf houden juist op de momenten dat het leven even niet zo lekker gaat. Die mindset. Voor veel mensen geeft het eten rust, maar je hebt die rust nodig omdat je jezelf te lang die rust niet hebt gegeven. Als je voorkomt dat je overkookt als het ware en je zorgt de hele dag goed voor jezelf, dan heb je ook geen eetbui nodig om dat moment van rust te creëren. Met mijn podcast hoop ik die inzichten te geven.
Jazeker, materiaal om je podcast op te nemen. Denk hierbij aan een microfoon die goed geluid geeft en achtergrondruis afsluit. Zelf heb ik een Yeti Blue.
Daarnaast software om zowel audio als video op te nemen en dan is het handig om je audio te uploaden op Libsyn. Een programma voor een 10tje per maand, waarmee je kunt zorgen dat je audio na het uploaden ook op Spotify en Apple podcast wordt gepubliceerd. Dan hoef je dat niet zelf ook nog te doen.
Wanneer je een podcast maakt en dat tegelijkertijd ook opneemt als video, dan heb je een Youtube video en als je de tekst erbij schrijft heb je ook meteen een blog. Wanneer je meerdere podcasts of blogs hebt kun je daarvan dan weer een e-book maken. Podcasts maken is een manier om in deze tijd deels door te kunnen blijven gaan met je werk.
Het heeft mij bijna niet beïnvloed en dat komt door het volgende. Ik loop al 2,5 jaar met een kinderwens en ik had in amsterdam mijn eigen trainingslocatie. Een grote locatie met een hoge huurprijs, waar ik mijn trainingen gaf en mijn coachingsessies deed. Vanwege die kinderwens wist ik natuurlijk niet hoe het allemaal zou gaan mocht ik uiteindelijk zwanger worden. Dan zou ik nog met die gigantische huur en een grote locatie zitten en in Amsterdam waar ik dan 45 minuten naar toe moet rijden. Dus ik besloot die hele locatie op te doeken en online te gaan! Begin 2020 ben ik met mijn hele bedrijf online gegaan. Ik ben al mijn coachings sessies via Zoom gaan doen, wij nemen dit gesprek ook op via zoom, en ik werk met cliënten multidisciplinair. Dat betekend dat ik echt coaching doe op bijvoorbeeld mindset en belemmerende overtuigingen, maar ik doe ook heel diep emotie werk met een therapievorm dat heet ‘the Journey’. In het nederlands ‘de helende reis’. Daarin moet je ontzettend je emotioneel ook kunnen afstemmen op je cliënten. Ik had daar in het begin wel mijn twijfels over. Als ik iemand niet live kan zien, kan ik dan wel goed genoeg afstemmen op mijn clienten? Ik ben er achter gekomen dat dat heel goed kan. Zelfs als de verbinding niet optimaal is of het beeld niet scherp dan nog kan ik mij afstemmen. Mensen vinden het inmiddels ook normaal om via Zoom bijvoorbeeld een intakegesprek te doen.
Een collega van mij is Osteopaat en voor hem is het natuurlijk veel lastiger om online sessies te doen, maar hij doet dan bijvoorbeeld wel sessies over ontspanning en stress en dat soort dingen. Ik blijf dus wel deels live en deels online sessies doen voor in de toekomst.
Klopt, met oud en nieuw is die uitgekomen. De meeste van mijn cliënten beginnen toch in januari met voornemens als ‘dit jaar ga ik nooit meer suiker eten’ of ‘ik ga echt op dieet.’ De goede voornemens die dan een paar weken worden volgehouden en dan toch weer de mist in gaan. Dus ik dacht dit is een goed moment om mijn boek uit te brengen. Ik vond het heel leuk om te schrijven, ik heb voor mijn bedrijf veel geblogt en dat soort dingen en voor mij was het boek een manier om heel goed voor mezelf op een rijtje te zetten alle kennis die ik heb over dit onderwerp, maar ook hoe ik nou werk en welke stappen ik zet om mensen te leren hoe ze eetbuivrij kunnen leven. Dus het is eigenlijk zo geschreven als hoe ik mijn coachingstraject met mensen doe.
Ja, ik had ook super last van imposter syndrome. Dat is het idee van, o straks komen mensen er achter dat ik helemaal niet zo goed ben dan dat ze eigenlijk denken dat ik ben. Dus dat merkte ik wel heel erg, eigenlijk heb ik mijn boek in 1 maand geschreven maar ben ik een jaar bezig geweest met continu dingen aanpassen en verbeteren, omdat ik dacht, ja straks staat alles zwart op wit alles wat ik heb gezegd.
Dus het schrijven van een boek was voor mij echt een bevalling. Ik heb mezelf moeten overwinnen, ik vond het heel spannend. Een grote stap uit de comfortzone.
Er zijn een aantal dingen waar ik zelf niet helemaal blij mee ben, maar gelukkig hebben de lezers die dingen tot nu toe nog niet opgemerkt. Tot nu toe krijg ik alleen positieve reacties en het wordt ook gekocht door bijvoorbeeld diëtisten, dus ik vind het heel gaaf dat mensen die bezig zijn met voeding ook bijvoorbeeld mijn boek bestellen om toch te bekijken hoe ik daarin de andere kant belicht. Want bij mij gaat het eigenlijk niet over voeding.
Ik vind het lastig om ver vooruit te plannen vanwege de eventuele zwangerschap. Maar wat ik echt als droom heb is iets van een retraite te organiseren. Op mallorca of Tenerife, waar mensen 10 dagen aan zichzelf kunnen werken. Om te werken aan en vanuit zelfliefde.
Ja zeker, ik denk dat Arthur en Joas ook zo hebben gewerkt en dat is voor mij de beste manier geweest toen ik startte met mijn Lief Zijn Voor Mezelf praktijk om cliënten te krijgen, en dat is door het aanbieden van strategie sessies. Strategie sessies zijn sessies van ongeveer 45 minuten waarin je heel goed met een cliënt kijkt naar wat is nou het probleem bij jou en wat is de oplossing. Als je bijvoorbeeld kijkt naar de oplossing bij eetbuien dat is iets wat sommige mensen al 40 jaar doen, dan kun je dat natuurlijk niet in 1 sessie oplossen. Dus zo’n strategie sessie is ook een manier voor beide om te kijken of het misschien interessant is om samen een traject aan te gaan waarin je iemand langer begeleidt. Toen ik een maandje of 4 bezig was, heb ik een mail gestuurd waarin ik vertelde dat ik 50 procent korting gaf op een strategiesessie waarin je erachter komt wat bij jou nou het onderliggende probleem is waardoor het je niet lukt. Toen heb ik binnen een week reactie gekregen van 45 mensen die zo’n sessie bij me wilde afnemen. Waarvan 75 procent met mij een traject wilde gaan doen.
De meeste coaches en therapeuten zijn fan van hun eigen therapie of methode wat ze hebben geleerd, maar het is zo belangrijk dat je beseft dat jouw cliënten niet naar jou komen voor jouw therapievorm. Wanneer ik bijvoorbeeld naar een acupuncturist ga, dan ga ik daar niet heen om acupunctuur te krijgen. Ik ga daar heen omdat ik een probleem heb wat ik wil oplossen. Ik denk dat dat heel belangrijk is in gedachte te houden.
Dus als je met cliënten een intake hebt ga dan niet je therapie promoten, maar ga kijken met je cliënt wat is het wat die persoon nou echt voor resultaat wilt bereiken. Dan weet ik zeker, dat resultaat kun je niet in een sessie bereiken. Ga dan ook niet 1 sessie aanbieden, maar bespreek direct met je cliënt een traject. Want ze zijn op zoek naar een resultaat, en ze zullen je ook alleen maar dankbaar zijn als je dat resultaat met ze kunt bereiken. Met 1 sessie kun je niet een levensverandering creëren. Verandering kan in een sessie, maar je hebt meerdere sessies nodig om ervoor te zorgen dat mensen niet terugvallen. Je wilt dat de verandering robuust is, en daar heb je meer tijd voor nodig.
Daarnaast merk ik dat coaches en therapeuten het lastig vinden om geld te vragen voor hun sessies. Toen ik als business coach werkte waren coaches en therapeuten ook altijd overtuigd dat particulieren niet bereid zijn dat te betalen. Ik weet zeker, echt wel! Als ik ooit een traject had kunnen doen wat mij van mijn eetbuien had af kunnen helpen, had ik daar de wereld voor willen geven. Ik heb er zo onder geleden, de schaamte. Als het mijn vakantie had gekost, had ik het er zo voor over. Alleen ik kon niemand vinden die mij kon helpen. Ik heb in 2015 toen zelf een coachingsprogramma gevolgd van 4500 euro. Onwijs duur, maar het heeft uiteindelijk mijn leven veranderd. Ik had het gevoel dat ik dit moest doen, want zo wilde ik niet verder leven. Ik denk dat het belangrijkste is voor coaches en therapeuten dat zij zich beseffen dat jij iemand zijn of haar kwaliteit van leven kunt teruggeven met het werk wat jij doet en er is niks zo waardevol als dat. Geld maakt niet gelukkig. Gelukkig zijn, gezond zijn en van jezelf houden dat maakt gelukkig en als therapeut denk ik dat je zoveel meer kunt bieden als je van je praktijk kunt leven.
Ik vind het super leuk om over het ondernemerschap te praten en dat doe ik nog regelmatig met mensen die via mond tot mond bij mij komen. Mochten jullie het leuk vinden om een webinar of workshop te doen, of heb je nog vragen die we in een volgende sessie kunnen bespreken laat het me dan weten.
Tot slot wil ik nog een oproep doen aan alle coaches en therapeuten in de Community. Als er mensen zijn die vanuit hun eigen specialisatie met mij willen spreken, bijvoorbeeld als gast in mijn podcast over emotie eten zou ik dat echt heel gaaf vinden. Bijvoorbeeld als je gespecialiseerd bent in hoogsensitiviteit of ADHD en wat voor invloed dat dan heeft op emotie eten. Er zijn zoveel expertises en zoveel mensen die een visie hebben over waarom mensen emotie eten, dus bij deze wil ik je graag uitnodigen op mijn podcast om hierover en over zelfliefde te praten. Je kunt een mailtje sturen naar mail@liefzijnvoormijzelf.nl of contact opnemen met Websites voor Therapeuten.